Relativeren

Relativeren….

Natuurlijk ben ik hier niet voor niks. Waarom weet ik nog niet precies, maar het is wel enorm mooi om afstand te nemen van ons kleine volle landje waar mensen zich druk aan het maken zijn om hoeveel geld je in huis moet halen, hoeveel je van de belasting in huis mag hebben en of dat dan verzekerd is.

De mensen hier hebben bijna niks, eten iedere dag drie maaltijden met rijst en bonen en soms nog wel een stukje kip erbij, betalen omdat ze geen bankrekening hebben ook geen belasting, rijden met zijn drieën zonder helm rond op een motor, vast niet verzekerd en ik doe daar gewoon aan mee, niet met zijn drieën dan.

Wel voel me echt thuis in Nederland ondanks al het gedoe, de regeltjes en zekerheden waar veel mensen zich druk om maken.

Wat voor mij ook heel belangrijk is, is dat ik me in het Nederland het beste uit kan drukken en luisteren.

Ik ben wel druk bezig om Spaans te leren, maar ik voel me niet echt een talen-man.

Waar ik me hier druk om maakte, een schorpioen in mijn bed, spinnen, dagelijkse stroomuitval, soms langere tijd, wat zal ik eens koken, een grote kikker waar ik bovenop ging staan en waar toen een krampachtig leegperskwaakgeluid uit kwam……

Waar we ons hier van de week druk om maakten was het bouwteam, eigenlijk de hoofdmetselaar. Het boterde allemaal niet zo meer, hij stuurde mensen weg, was ondoorzichtig in de werkzaamheden en de kosten en uiteindelijk is er besloten om niet meer met hem verder te gaan. Er hing zo veel spanning dat het gewoon niet meer klopte. Zelf pikte ik ook wel die spanning op, dus ben ik blij dat we erover konden praten en dat er besloten is om zo niet verder te gaan, maandag begint er een nieuwe aannemer, ook wel spannend natuurlijk en hopen dat het nu allemaal wel wat sneller gaat lopen.

Ook ben ik er achter gekomen dat ik soms echt tijd nodig heb om even stil te staan bij mezelf, wat ik voel en daar aandacht aan te geven. Omdat ik hier niet zoveel afleiding heb als thuis, maak ik daar veel gemakkelijker tijd voor, ook een mooie les. Dat doe ik dan op het strand met een vuurtje, bij zonsondergang op het strand, ofhier in huis, ergens onder een klamboe.

Gisterochtend heb ik eindelijk een kajak gehuurd en ben ik heerlijk in het binnenland gaan kajakken. Waar veel mensen dat met een groepje met een gids gaan doen, deed ik dat helemaal alleen, heerlijk in stilte, wat foto’s maken, mijn eigen tempo en plekjes en dat beloonde zich opeens in zien van een krokodil. Indrukwekkend en ook wel een beetje beangstigend omdat ik alleen was, maar juist dat gevoel is zo gaaf. Na ook wat foto’s gemaakt te hebben ben ik weer verder gevaren, genietend van de indrukwekkende natuur hier…..