Dag 10 en 11 woensd 8 en do 9

Gisterochtend bijtijds uit bed gegaan om een potje te badmintonnen. Eerst tegen Simon en later kwamen de wees-pleeg kinderen er ook bij. Geassisteerd bij Engelse les en op het eind van de les werden ik en Xasper, de eigen dochter van Simon en Dipa uit de les gehaald om te lunchen. Eigenlijk toch wel wat vreemd, er wordt toch een uitzonderingspositie gecreëerd. Het lijkt mij toch iets met status te maken te hebben, ik zie natuurlijk steeds meer van deze gewoonten, bijvoorbeeld, als je een motor hebt of een auto, ga je echt niet ergens lopend of met de fiets heen, mensen denken dan dat je geen auto kunt betalen.
Omdat al het sponsorgeld naar het gehandicaptenschooltje gegaan was vond ik het toch ook leuk om aan dit schooltje wat te doneren.
Met het geld wat ik Simon gaf was hij erg blij, hij had nog een oven op zijn verlanglijstje staan, en nog veel meer bleek achteraf.
Omdat hij eigenlijk al wist wat hij wilde kwam hij gelijk in actie om het aan te gaan schaffen, en dezelfde dag had hij(na zelf flink wat te hebben bijgelegd) een oven en een televisie gekocht, dan kon hij een mooiere prijs bedingen, zei hij. Tja, zelf zou ik eerst wat langer om me heen kijken en vergelijken, misschien is dat de leeftijd, hij is geloof ik pas 30.
´S middags weer een rondje achterop de motor gedaan naar de wit/bruingoedwinkel, de bakker, de groenteboer het autouitdeukbedrijf en de bank. We gingen juist naar die groenteboer omdat dat de vader van een leerling was, natuurlijk werd er ook weer tijd gemaakt om samen thee te drinken. De bus die bij het uitdeukbedrijf staat was uitgedeukt maar er moest toch nog wat plaatwerk gelast worden. Er worden hier echt dagen uitgetrokken voor uitdeukwerk, echt heel ambachtelijk, uren kosten hier erg weinig en nieuwe onderdelen erg veel.
Leuk om op weer andere plaatsen te zijn geweest en te zien hoe basic het er aan toe gaat.
Na deze lange rondritmiddagpauze ben ik nog even gaan assisteren bij de les. Ik dacht dat er rekenen gegeven werd, maar de kinderen hadden en tekenles. Een mooi moment om de (kleur)potloden, pennen, gummen, kleurboekjes en andere schoolspullen die ik uit Nederland meegekregen had aan de juf te overhandigen. De kinderen hebben namelijk erg weinig kleurpotloden dus ze waren er erg blij mee. De juf was ook met de stickertjes erg blij, die kon ze plakken als de kinderen netjes hadden gewerkt.
`S avonds na het eten hebben we nog met zijn allen in de woon/slaapkamer film gekeken op de nieuwe TV, ik vond het niet meer zo vreemd als bij de eerste keer.

Vanochtend wat vroeger op gestaan om weer even te badmintonnen, toch weer gezellig, competitief met Simon, gezellig met de kinderen.
Verder weer wat geassisteerd en de was opgeruimd.
Tijdens de les werden de kleurboekjes en potloden die ik meegekregen had al volop gebruikt, erg leuk om te zien. Ook hadden een aantal kinderen al stickertjes in hun schrift geplakt gekregen en ze lieten ze heel trots aan me zien.
Vanmiddag nog een flinke klim gemaakt naar de top van de berg(1851mtr) die ik vanuit mijn kamer kan zien. Grappig is het als je al een uur in de schaduw loopt, je dan ineens aan het zonlicht ziet dat je boven bent. Op de top was helaas weinig uitzicht omdat die in het bos lag. Daarna een stuk verder gelopen op de bergkam en daar had ik ineens een geweldig uitzicht op de Himalaya. Volop foto´s gemaakt natuurlijk, echt geweldig indrukwekkend om te zien hoe hoog die bergen zijn. Volgens de kaart liggen ze nog wel op 70 tot 120 km afstand. Net toen het weer donker was, was ik weer terug en kon ik meteen aan tafel...