Trektocht naarRanighat
Door: Marc
Blijf op de hoogte en volg Marc
11 Oktober 2018 | Nepal, Tānsen
Tocht naar Ranighat
Gisteren na het ontbijt ben ik op mijn gemakje vertrokken naar het afgelegen paleis Ranigath.
Het was ongeveer 14 kilometer lopen. Ik kwam door allerlei kleine dorpjes en met behulp van een kaartje en mijn MAPS.ME app, zag ik halverwege de middag het paleis verschijnen. Het was een erg indrukwekkend gezicht, zo midden in de natuur, wie bouwt daar nou zoiets. Ernstig vermoeid en bezweet door de pittige tocht en de steile trap, stapte ik binnen.
Ik werd verwelkomd door een jongeman in uniform die me van alles in gebrekkig Engels uit probeerde te leggen. Ik begreep er niet zoveel van, wat ik wel begreep was dat ik er niet kon overnachten hoewel mijn app aangaf dat het wel kon en we hadden zelfs het resort van te voren gebeld. Toen ik entree wilde betalen bleek dit helemaal niet te hoeven. Niet overal proberen ze dus geld mee te verdienen. Toen ik binnen in het paleis keek begreep ik het ook wel een beetje, er was eigenlijk niks te zien, alles was leeg en het was kleiner dan ik verwacht had. De staat van het paleis was echter weer beter dan ik verwacht had. Na mijn bezichtiging vroeg ik op ik nog in het witte terrastorentje aan de voorkant mocht kijken, dat mocht. De jongeman die politieagent bleek te zijn liep enthousiast mee en wilde me zelfs spontaan op de foto zetten, goed idee.
Na het bezoek belde ik het resort op waar ik wilde overnachten. De man aan de lijn begreep ik ook niet helemaal, maar ik kreeg wel geregeld dat hij me bij het paleis op wilde halen, het zou een half uurtje duren.
Ik wachtte geduldig op het strand van de rivier, koelde mijn voeten lekker in het water en na een uur ging mijn telefoon, hij was er. Hij verontschuldigde dat het zo lang had geduurd, maar ik zei dat het een mooie plek was om te wachten.
Met de motor bracht hij me naar het resort 2 kilometer verderop, het zag er vanaf de weg gezellig uit, het was erg eenvoudig en gezellig kneuterig. Het lag aan het water in de bossen.
Ik moest maar even rusten en op de Nepalese manier werd mijn kamer/hut/huisje in orde gebracht .
Daarna kon ik rusten voor mijn huisje. Het ging er allemaal wat onwennig aan toe, maar na een tijdje was het eten klaar. Om half negen lag ik op mijn te korte bed.
De volgende ochtend ben ik na het ontbijt weer terug gelopen naar het paleis en ben de brug over gegaan naar een afgelegen dorpje. Ik liep met twee jongens mee die niet snapten dat ik erheen wilde en het paleis voorbij liep. Toen we er waren kreeg ik bij hun oma thee en ze lieten na een fotosessie met hun oma het dorpje zien. Het dorpje was oud en authentiek, onbereikbaar voor auto's en motoren dus heerlijk rustig. Ook zo goed als self supporting met eigen akkers en dieren. Na de rondleiding ging ik via het paleis, om de agent gedag te zeggen, terug naar Tansen, een zweterige tocht van 15 kilometer.
Ik werd weer erg hartelijk ontvangen in mijn homestay, mijn backpack was al weer op mijn kamer gezet. Na een heerlijke warme douche en wat rust was ik weer het mannetje en had ik weer genoeg energie om nog even voor de laatste keer het stadje te boeken.
Morgenochtend vertrek ik om acht uur naar Lumbini, de geboorteplek van Buddha.
Gisteren na het ontbijt ben ik op mijn gemakje vertrokken naar het afgelegen paleis Ranigath.
Het was ongeveer 14 kilometer lopen. Ik kwam door allerlei kleine dorpjes en met behulp van een kaartje en mijn MAPS.ME app, zag ik halverwege de middag het paleis verschijnen. Het was een erg indrukwekkend gezicht, zo midden in de natuur, wie bouwt daar nou zoiets. Ernstig vermoeid en bezweet door de pittige tocht en de steile trap, stapte ik binnen.
Ik werd verwelkomd door een jongeman in uniform die me van alles in gebrekkig Engels uit probeerde te leggen. Ik begreep er niet zoveel van, wat ik wel begreep was dat ik er niet kon overnachten hoewel mijn app aangaf dat het wel kon en we hadden zelfs het resort van te voren gebeld. Toen ik entree wilde betalen bleek dit helemaal niet te hoeven. Niet overal proberen ze dus geld mee te verdienen. Toen ik binnen in het paleis keek begreep ik het ook wel een beetje, er was eigenlijk niks te zien, alles was leeg en het was kleiner dan ik verwacht had. De staat van het paleis was echter weer beter dan ik verwacht had. Na mijn bezichtiging vroeg ik op ik nog in het witte terrastorentje aan de voorkant mocht kijken, dat mocht. De jongeman die politieagent bleek te zijn liep enthousiast mee en wilde me zelfs spontaan op de foto zetten, goed idee.
Na het bezoek belde ik het resort op waar ik wilde overnachten. De man aan de lijn begreep ik ook niet helemaal, maar ik kreeg wel geregeld dat hij me bij het paleis op wilde halen, het zou een half uurtje duren.
Ik wachtte geduldig op het strand van de rivier, koelde mijn voeten lekker in het water en na een uur ging mijn telefoon, hij was er. Hij verontschuldigde dat het zo lang had geduurd, maar ik zei dat het een mooie plek was om te wachten.
Met de motor bracht hij me naar het resort 2 kilometer verderop, het zag er vanaf de weg gezellig uit, het was erg eenvoudig en gezellig kneuterig. Het lag aan het water in de bossen.
Ik moest maar even rusten en op de Nepalese manier werd mijn kamer/hut/huisje in orde gebracht .
Daarna kon ik rusten voor mijn huisje. Het ging er allemaal wat onwennig aan toe, maar na een tijdje was het eten klaar. Om half negen lag ik op mijn te korte bed.
De volgende ochtend ben ik na het ontbijt weer terug gelopen naar het paleis en ben de brug over gegaan naar een afgelegen dorpje. Ik liep met twee jongens mee die niet snapten dat ik erheen wilde en het paleis voorbij liep. Toen we er waren kreeg ik bij hun oma thee en ze lieten na een fotosessie met hun oma het dorpje zien. Het dorpje was oud en authentiek, onbereikbaar voor auto's en motoren dus heerlijk rustig. Ook zo goed als self supporting met eigen akkers en dieren. Na de rondleiding ging ik via het paleis, om de agent gedag te zeggen, terug naar Tansen, een zweterige tocht van 15 kilometer.
Ik werd weer erg hartelijk ontvangen in mijn homestay, mijn backpack was al weer op mijn kamer gezet. Na een heerlijke warme douche en wat rust was ik weer het mannetje en had ik weer genoeg energie om nog even voor de laatste keer het stadje te boeken.
Morgenochtend vertrek ik om acht uur naar Lumbini, de geboorteplek van Buddha.
-
11 Oktober 2018 - 18:02
Rina:
Hoy Marc
Wat een lange wandeling maar wel een hele mooie,ik kan hier hier op de bank lekker meegenieten van al
dat moois.
Wat leuk is de foto met de oma's en de vergezichten , prachtig allemaal.
Niet zo vreemd dat je vermoeid was het is ook geen vlakke weg een beetje afzien kan geen kwaad haha
groetje Rina
-
11 Oktober 2018 - 18:50
Frank:
Dag Marc,
leuke foto's van dat mooie paleis. Ligt erg mooi aan de rivier. 15 kilometer is best wel wat, zeker als het door de bergen is. Het houd je jong en veerkrachtig, zullen we maar denken.
Veel plezier en genieten.
Frank. -
12 Oktober 2018 - 04:10
Alex:
mooie tocht man ! meer groen dan ik verwacht had ! en temperatuur ok daar? -
12 Oktober 2018 - 16:37
Jan V Rosmalen:
Hallo Mark
wat gaaf om jou avontuur te volgen .
nog veel vreugde en tot DANS ....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
