Langtang trekking

Tijd om weer eens wat te schrijven. Ik heb inmiddels met 2 mensen die ik via facebook ontmoet heb de Langtang trekking gedaan.
Een hele mooie trekking ten noorden van Kathmandu, een hele dag hebben we gestuiterd in de bus om op de startplaats Syapru Besi aan te komen.
De eerste avond sliepen we in een klein guesthuisje in een kleine drie-persoons kamer, best even raar met twee vreemden. De dag erna donderdag vertrokken we. We wilden eest nog pinnen omdat we ziet zeker wisten of we wel genoeg geld hadden, helaas, allebei de pinautomaten in het dorpje waren defect.
De eerste dag was redelijk pittig, ging door bossen maar door de mooie natuur was het een supermooie wandeling. We werden zelfs een keer wakker met uitzicht op rondslingerende aapjes in het bos!De dagen erop kwamen we steeds hoger en de derde dag sliepen we in een dorpje Kyanjin op 3830 meter hoog. Je kon aan het ademen voelen dat de lucht steeds ijler werd. De temperatuur was ook lager, maar het was meestal lekker om alleen in een t-shirt te lopen.
De vierde dag besloten we de Tsergo Ri te bestijgen, een berg van 4984 meter hoog. Het was een hele pittige trekking en uitgeput kwamen we boven aan. Het voelde alsof ik de Mount Everest beklommen had, helaas lag er geen sneeuw op de top.

Terug van de Langtang trekking.
Eergisteren zijn we (Tom, Naigry en ik) terug gekeerd van de Langtang trekking.
|Wat een dag was dat zeg. Omdat we dachten dat het wat luxer was, hebben we de Jeep(TATA) terug genomen in plaats van de bus.
Achteraf was de bus toch nog wat comfortabeler denk ik.
We hadden de avond ervoor een ticket voor drie personen gekocht voor de jeep van half acht.
Om kwart over 7 stonden we netjes klaar en werd onze bagage op de tata geladen, tenminste, dat dachten we, het bleek de verkeerde te zijn, waarschijnlijk die van zeven uur.
Bagage weer eraf en de chauffeur van de half acht jeep moest nog wakker gemaakt worden.
Spullen weer op de half acht jeep en we stapte in op de krappe bank achter de achterbank, het paste net. Maar toch was het niet goed, de bank was gemaakt voor 4 (Nepalese) personen, dus we moesten een extra ticket kopen. Ik was het daar natuurlijk niet mee eens maar Tom betaalde de ticket en de persoon die niet meer paste kon met een andere jeep, Uiteindelijk reden we, na nog op een dame te hebben gewacht die wat vergeten was, om acht uur, met een propvolle Tata weg.
We werden enorm door elkaar geschud, reden door kuilen, watertjes, aardverschuivingen en alles wat je verder maar kunt verzinnen. Tot we een lekke band hadden, uitstappen dus. Er werd een spekgladde band gemonteerd, gelukkig met lucht erin en toen we weer weg wilden rijden lukte dat niet, geen grip. Na een tijd werd besloten om het voorwiel met het achterwiel te wisselen en daarna ging het beter, we vlogen over de hobbelweg en haalden veel vrachtwagens in. Tot, wegwerkzaamheden, er stond een kraan op de weg, weer een half uur vertraging. Na Er was ons gezegd dat we er ongeveer om twee uur zouden zijn, maar uiteindelijk kwamen we om half zes doodmoe aan in Kathmandu.

Gisteren heb ik eerst lekker rustig aan gedaan, en later in de middag ben ik naar Durbar Square gegaan. Het was de laatste dag van het Indra Yatra festival, een festival waar ik vier jaar geleden ook was.
Ik kwam vrij vroeg aan en daardoor had ik een hele mooie plaats om foto's te maken. Het is zelfs gelukt om de Kumari redelijk close-up te fotograferen.
Het was weer superdruk, echt weer een hele belevenis. In het donker ging ik weer terug richting hostel.
Vandaag, zaterdag, wilde ik de principal van het schooltje waar ik vorig jaar vrijwilligerswerk gedaan heb verrassen omdat het zijn verjaardag was. Ik eerst met de taxi naar het busstation en daarna met de bus naar Banepa. Toen ik er aan kwam leek het net of er niemand thuis was.
Simon was met de familie naar de kerk in Kathmandu en zou pas 's avonds thuis komen. Alleen de weeskinderen waren er. Ik kreeg eerst een mak thee en we hebben gezellig foto's gekeken, gesnapchat en wat buiten gevoetbald. Nadat ik gelunched had ben ik weer terug naar Kathmandu gegaan.
Morgen ga ik met de bus naar Pokhara, wat ik er allemaal ga doen weet ik nog niet, de agenda is geheel open.....